به نقل از «آفتاب»

معرفی شایع‌ترین دلایل ناباروری در مردان

تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۵۱۱۰۱

آفتاب‌‌نیوز :

دکتر بهزاد محمدسوری با اشاره به اینکه در زوج هایی که در سن باروری هستند اگر به مدت یک‌سال اقدام به بارداری کرده باشند و باروری اتفاق نیفتد اصلاح ناباروری یا اختلال در بارداری را به کار می‌بریم، اظهار کرد: در افرادی که سن پایین‌تری دارند، باید در طول یک‌سال باروری اتفاق بیفتد.

وی با بیان اینکه در ۲۰ درصد موارد زن و مرد با هم مشکل باروری دارند، افزود: بخشی از آماری که از ناباروری رنج می‌برند، ناشی از عدم آگاهی است یعنی نکات لازم را برای اقدام به باروری رعایت نکرده و در زمان های مناسب برای باروری اقدام نمی‌کنند، این افراد دارای مشکل نیستند بلکه نیازمند آموزش‌های اولیه هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدسوری با اشاره به اینکه ۱۵ تا ۲۰ درصد زوجین نیازمند مراجعه به پزشک هستند، ادامه داد: یکی از شایع ترین و مهمترین علل عدم باروری در مردان که حدوداً ۴۰ درصد را به خود اختصاص می دهد، مشکلی به نام «واریکوسل» یا همان بزرگی رگ‌های تخلیه‌کننده بیضه است که چون از یک اندازه خاصی بالاتر می‌رود، باعث کاهش و تقلیل کیفیت اسپرم و در نهایت وقوع ناباروری می‌شود.

وی با بیان اینکه دومین عامل عدم باروری در مردان که درصد پایین‌تری را به خود اختصاص داده، بیماری‌های ژنتیکی است، خاطرنشان کرد: ممکن یک فرد از بدو تولد و به‌صورت مادرزادی بیضه‌هایش تشکیل نشده باشد در این صورت تولید اسپرمی هم صورت نمی گیرد یا اینکه بیضیه تشکیل شده اما آن لوله‌ای که باید اسپرم را به محل تخلیه برساند، تشکیل نشده و در واقع انتقال اسپرمی وجود ندارد.

این متخصص اورولوژی بیان کرد: سومین عامل عدم باروری در مردان علل محیطی است؛ به عنوان مثال مصرف دخانیات، آلودگی هوا، افزایش وزن و رژیم های غذایی نامناسب که همه اینها جزء فاکتورهایی است که می‌تواند روی قدرت ناباروری تأثیر بگذارد.

وی تصریح کرد: افرادی که در سن باروری هستند می‌توانند بین یک تا دو سال برای باروری صبر کنند اما اگر دو طرف بالای سن ۳۵ تا ۴۰ سال هستند و فرصت صبر کردن برایشان وجود ندارد، می‌توانند برای درمان زودتر اقدام کنند.

این متخصص اورولوژی در پاسخ به سوال آیا فرد نابارور علائم مشهودی دارد یا خیر؟ گفت: در این موارد چیزی که خیلی واضح باشد به جز واریکوسل فقط علل ژنتیکی است که امکان دارد در ظاهر فرد تأثیر بگذارد؛ یعنی فردی که کمبود هورمون تستوسترون دارد یا بیضه در آن تشکیل نشده در ظاهرش هم اتفاقاتی رخ دهد و یکسری ویژگی های خاصی در چهره اش باشد و ممکن است فرد ریش و سیبیل نداشته باشد یا سینه هایش سایزی بزرگتر از حد معمول مردان باشد در غیر این‌صورت سایر علل در ظاهر قابل مشاهده نیست.

وی توضیح داد: برای تشخیص واریکوسل به عنوان شایع ترین علت ناباروری در مردان نیز باید حتماً به پزشک مراجعه شود، فقط یکی از علامت‌های وجود آن ناباروری است اما در اکثر مواقع بدون علامت بوده و درصد کمی از افراد مبتلا با درد بیضه‌ها مواجه هستند. خوشبختانه رفع مشکل واریکوسل قابل درمان است و در بسیاری از موارد با جراحی از بین می‌رود و قدرت باروری فرد برمی‌گردد به طوریکه درصد موفقیت در عمل این بیماری بالای ۷۰ درصد بوده و بهتر است افرادی که واریکوسل دارند و اقدام به باروری کرده و موفق نشده اند و روی آزمایش نطفه یا همان اسپرمشان تأثیر گذاشته جراحی کنند.

محمدسوری درباره عوامل مستعدکننده ناباروری در مردان مطرح کرد: عوامل محیطی از جمله مصرف سیگار و در کنارش موادمخدر مثل تریاک که هم بر روی کیفیت اسپرم تأثیر می‌گذارد و هم حرکت آن، بر روی ناباروری تأثیرگذار هستند.

وی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین عوامل مؤثر در ناباروری مصرف الکل به مقدار زیاد، است، اظهار کرد: فردی که رژیم غذایی درستی نداشته باشد و مواد سرخ کردنی بیش از اندازه و غذاهایی با چربی زیاد به ویژه چربی‌های اشباع نشده مصرف کند، باعث کاهش شانس باروری در خودش می‌شود.

این متخصص اورولوژی درباره تأثیر استرس برناباوری بیان کرد: استرس بر ناباروری و کیفیت اسپرم تأثیر می‌گذارد به‌طوریکه داشتن استرس باعث می‌شود هورمونی در بدن ترشح شود که ممکن است روی اسپرم تأثیر منفی داشته باشد.

وی ادامه داد: افزایش سن در باروری تأثیر دارد و قابل توجه است اما این تأثیر در خانم‌ها بیشتر است به‌طوریکه اگر یک خانم بالای ۳۵ سال اقدام به بارداری کند شانسش ۵۰ درصد کاهش پیدا می‌کند اما یک آقای بالای ۳۵ سال اگر بخواهد اقدام به باروری کند کاهش شانس باروری برایش کمتر است بنابراین سن در هر دو جنس تأثیر دارد اما در خانم ها بسیار بیشتر از مردان است.

محمدسوری در رابطه با شیوع تبخال تناسلی تأکید کرد: تبخال تناسلی چیزی است که به تازگی بسیار شایع شده و در داخل کشور ما هم زیاد شده است چراکه برنامه پیشگیری مدونی برای آن نداریم و مراکز آموزشی زیادی برای پیشگیری از شیوع این بیماری وجود ندارد.

وی تصریح کرد: تبخال تناسلی بیماری است که می‌تواند دو طرف را مبتلا کند اما در مردان سریع‌تر قابل تشخیص است چراکه زگیل تناسلی در مردان روی پوست است و بیشتر قابل تشخیص بوده و درمان می شود اما در خانم ها چون در قسمت دهانه رحم و گردن رحم اتفاق می‌افتد شاید تشخیص آن دیرتر اتفاق بیفتد.

این متخصص اورولوژی با بیان اینکه در هر دو جنس می‌تواند این بیماری اشکال خوب یا بدخیم داشته باشد، افزود: این بیماری انواع مختلف با شماره‌های مختلف دارد که شایع‌ترین‌های آن خوش‌خیم هستند اما موارد بدخیمی هم دیده می‌شود البته در آقایان اگر هم بدخیم باشد قابل درمان است اما در خانم‌ها به علت ارتباط با سرطان‌ دهانه رحم اهمیت بیشتری دارد.

وی درباره راه‌های تشخیص تبخال تناسلی، بیان کرد: در خانم‌ها انجام پاپ‌اسمیر حداقل سه سال بعد از آغاز رابطه جنسی توصیه می شود و درباره آقایان راه تشخیص آزمایشگاهی وجود ندارد و اگر ضایعه روی پوست ایجاد شود، قابل تشخیص است اما اگر ضایعه نزند و نهفته باشد، تستی برای تشخیص ندارد.

محمدسوری خاطرنشان کرد: شایع ترین راه انتقال تبخال تناسلی رابطه جنسی بین افراد است اما تماس‌های پوستی هم می‌توانند تبخال تناسلی را انتقال دهد. ممکن است حتی یک تماس پوستی ساده هم باعث انتقال شود، امروزه مباحثی درباره راه انتقال آن از طریق آب استخر هم وجود دارد که هنوز روی آن بحث است و امکان دارد از این طریق هم قابل انتقال باشد.

وی در پاسخ به سوال اینکه آیا راه درمان قطعی و ریشه‌کنی برای تبخال تناسلی وجود دارد یا خیر؟ گفت: درمان قطعی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، تنها درمانی که برایش وجود دارد برداشتن ضایعات پوستی است به طوریکه برداشتن ضایعه شانس انتقال را تاحدودی کم می‌کند و روش‌هایی مثل کرایوتراپی، کوتر، سوزاندن ضایعه و پمادهای موضعی هم وجود دارد.

این متخصص اورولوژی با تأکید بر اینکه درمان ریشه کنی ویروس تبخال تناسلی هنوز وجود ندارد، ادامه داد: البته این ویروس تا پایان عمر در بدن نمی‌ماند و بین یک تا دو سال بعد از ابتلا در ۷۰ درصد موارد خود به خود بدون گرفتن درمان ممکن است خوب شود و تأثیر واضحی بر روی باروری ندارد اما اگر یک خانم دچار سرطان رحم شود این فرد به علت اتفاقاتی که زنجیروار برایش می افتد ممکن است روی باروریش تأثیر بگذارد و شانسش کم شود در حالیکه در مردها شانس باروری را کاهش نمی دهد.

وی در پایان اظهار کرد: تولید اسپرم در دمای پایین تر از حد طبیعی اتفاق می‌افتد و سه تا چهار درجه دمای بیضه پایین تر از دمای مرکزی بدن است و این قضیه باعث می‌شود اسپرم سازی اتفاق بیفتد هر چقدر این دما بالاتر رود، شانس و کیفیت اسپرم سازی پایین تر می آید و قاعدتاً استفاده از لباس های زیر تنگ و پلاستیکی چون رد و بدل هوا وجود ندارد و باعث افزایش دما می شود، شانس باروری را کمتر می کند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ناباروری ناباروری مردان متخصص اورولوژی باروری در مردان تبخال تناسلی کیفیت اسپرم شانس باروری وجود ندارد خانم ها شایع ترین پایین تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۵۱۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با روش میکرواینجکشن در لقاح مصنوعی

گاهی اوقات هرچقدر زوجین برای داشتن فرزند تلاش می‌کنند به نتیجه نمی‌رسند و درمان‌های دارویی هم مشکلی را حل نمی‌کند. در چنین شرایطی راهی جز آی وی اف و به هم رساندن اسپرم و تخمک در محیط ازمایشگاه باقی نمی‌ماند. شاید با پروسه لقاح مصنوعی آشنایی نداشته باشید و ندانید آی وی اف چیست. آی وی اف همان لقاح اسپرم و تخمک در محیط آزمایشگاه و انتقال یا کاشت جنین تشکیل شده به رحم است. در این روش تخمک و اسپرم در محیط مناسب کنار هم قرار می‌گیرند تا اسپرم بتواند تخمک را بارور کند. اما اگر اسپرم شرایط خوبی نداشته باشد، باز هم ممکن است نتواند تخمک را بارور کند. در چنین شرایطی اسپرم را به صورت مستقیم به درون تخمک تزریق می‌کنند که به آن میکرواینجکشن یا ICSI گفته می‌شود. با میکرواینجکشن زوجین شانس بیش‌تری برای بارداری خواهند داشت. در ادامه این مطلب اطلاعات بیش‌تری در مورد این روش در اختیار شما قرار خواهیم داد.

میکرواینجکشن چیست؟

میکرواینجکشن یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین روش‌های کمک باروری است؛ به ویژه در مواردی که مشکل ناباروری مردانه باشد. استفاده از روش تزریق اسپرم به داخل تخمک یا همان میکرواینجکشن از سال ۱۹۹۲ آغاز شد. در آن سال‌ها میکرواینجکشن هنوز یک روش جدید بود که میزان موفقیتش مشخص نبود. امروزه اما بعد از گذشت بیش از دو دهه از زمان اولین استفاده از میکرواینجکشن، هنوز هم استفاده از آن رایج است.

در این روش، در محیط آزمایشگاه یک اسپرم به طور مستقیم داخل تخمک تزریق می‌شود و به دنبال آن لقاح و تقسیم سلولی صورت می‌گیرد. ‌سپس جنین یا جنین‌های تشکیل شده به رحم خانم انتقال داده می‌شوند.

تفاوت آی وی اف با میکرواینجکشن

مراحل میکرواینجکشن شبیه مراحل IVF است، با این تفاوت که ممکن است فرایند جمع‌آوری اسپرم متفاوت باشد و اسپرم به صورت مستقیم به تخمک تزریق می‌شود. اگر در آزمایش‌های آنالیز اسپرم مشکلی وجود نداشته باشد، نمونه‌گیری اسپرم مطابق روش آی وی اف یعنی از طریق استمنا است. اما اگر آزمایش‌ها، اسپرم با کیفیتی را در مایع منی نشان ندهد، برای جمع‌آوری اسپرم ممکن است پزشک روش جراحی را توصیه کند.

مراحل میکرواینجکشن در مرکز مام

در صورت نیاز به کمک گرفتن از روش‌های کمک باروری، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که زوجین با آن درگیر هستند، این است که نمی‌دانند با چه پروسه‌ای رو به رو هستند و چه مراحلی را باید طی کنند. برای همین آگاهی از نحوه انجام این روش می‌تواند کمک کننده باشد تا با آرامش بیش‌تری مراحل میکرواینجکشن را طی کنید. مراحل میکرواینجکشن به صورت زیر است:

انجام بررسی های اولیه توسط متخصص زنان و نازایی و اورولوژیست به منظور تشخیص ضرورت استفاده از این روش؛ در صورت مناسب بودن این روش، وارد کردن خانم به سیکل درمان (مصرف داروهای محرک تخمک گذاری)؛ تحریک تخمدان‌ها: در مرحله تحریک یک چرخه ICSI، تقریباً ۸ تا ۱۴ روز از داروهای هورمونی تزریقی برای تحریک تخمدان‌ها و تولید تخمک استفاده می‌شود. این داروها به تخمک‌های در حال رشد کمک می‌کنند تا فرآیند بلوغ را تکمیل کنند و قبل از زمان مورد انتظار تخمک‌گذاری، عمل تخمک‌کشی یا پانکچر انجام شود؛ عمل تخمک کشی یا پانکچر: تخمک‌کشی حدود یک ربع طول می‌کشد. در طول عمل، پزشک تحت یک بی‌هوشی سبک یک سوزن باریک را به داخل هر تخمدان هدایت می‌کند تا مایع حاوی تخمک را از هر فولیکول خارج کند. لقاح: پس از بازیابی تخمک، نمونه اسپرم همسر توسط جنین‌شناس بررسی می‌شود. سپس جنین شناس یک اسپرم را به هر تخمک بالغ زیر میکروسکوپ تزریق می‌کند. رشد جنین در آزمایشگاه: رشد جنین پس از لقاح آغاز می‌شود. یک جنین شناس، هر جنین در حال رشد را طی ۳ تا ۵ روز بررسی می‌کند؛ انتقال جنین: انتقال جنین یک روش ساده است که تنها حدود ۵ دقیقه طول می‌کشد. نیازی به بیهوشی یا دوره نقاهت نیست. جنین شناس لوله باریک مخصوص انتقال را در آزمایشگاه جنین شناسی با جنین پر می‌کند و سپس پزشک لوله را وارد رحم می کند و جنین را با مقدار کمی مایع به داخل رحم انتقال می‌دهد.

میکرواینجکشن به چه افرادی توصیه می شود؟

در صورت وجود شرایط و مشکلات زیر، میکرواینجکشن روش مناسب‌تری خواهد بود.

علت ناباروری، مردانه باشد یعنی:

غلظت اسپرم پایین باشد؛ (کمتر از ۱۵ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر) اسپرم تحرک کافی نداشته باشد؛ اکثر اسپرم‌ها شکل غیرطبیعی داشته باشند؛ انجام وازکتومی در گذشته؛ در صورت استفاده از تخمک‌های منجمد؛ در صورتی که عمل IVF در چرخه‌های قبلی موفق آمیز نبوده باشد؛ احتمال موفقیت میکرواینجکشن

موفقیت آمیز بودن یا نبودن روش‌های کمک باروری از جمله میکرواینجکشن قابل پیش‌بینی نیست و بسته به علل و شرایط مختلفی همچون سن خانم، وضعیت اسپرم و تخمک، علت ناباروری، وضعیت سلامت جنین‌های تشکیل شده، سلامت سیستم باروری خانم، شرایط آزمایشگاه و مهارت پزشک متفاوت خواهد بود. اما در هر صورت شانس اینکه یک زوج با میکرواینجکشن به نتیجه برسند، بیش‌تر از آی وی اف است؛ به خصوص اگر مشکل ناباروری مربوط به اسپرم باشد. یعنی حتی با وجود تعداد کم اسپرم‌های با کیفیت، همچنان می‌توان با احتمال بیش‌تری شاهد موفقیت آمیز بودن انتقال جنین بود.

مزایای میکرواینجکشن

میکرواینجکشن در مواردی که حتی با درمان دارویی و جراحی هم وضعیت اسپرم‌ها بهبود پیدا نمی‌کند، روش کارآمد و موثری خواهد بود.

معایب میکرواینجکشن

نمی‌توان گفت که میکرواینجکشن و یا بقیه روش‌های کمک باروری با هیچ عارضه‌ای همراه نیستند اما این عوارض آنقدر چشمگیر و جدی نیست که مانع کمک گرفتن از این روش‌ها شود. از معایب میکرواینجکشن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

زمان بر بودن این روش درمانی؛ احتمال وقوع عارضه‌های کوتاه مدت ناشی از مصرف داروهای هورمونی مانند تهوع، لکه بینی، برهم خوردن سیکل قاعدگی و... ؛ در موارد نادر بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (که در صورت تحت درمان بودن در مراکز معتبر و تخصصی باروری و مصرف درست داروهای تجویزی، این احتمال به حداقل می‌رسد) هزینه میکرواینجکشن

هزینه میکرواینجکشن بسته به مرکزی که انتخاب می‌کنید، متفاوت خواهد بود. هزینه‌های میکرواینجکشن به سه بخش هزینه‌های دارو، هزینه اقدامات تشخیصی مثل سونوگرافی و هزینه جراحی تقسیم می‌شود.

کلام آخر

میکرواینجکشن یکی از روش‌های کمک باروری اثربخش در سراسر جهان است. در میکرواینجکشن که با نام ICSI نیز شناخته می‌شود، از سوزنی کوچک برای تزریق اسپرم به داخل تخمک کمک گرفته می‌شود. در این مطلب در مورد روش انجام میکرواینجکشن، اثربخشی، مزایا و معایب آن صحبت کردیم.

تمامی آی وی اف ‌هایی که در مرکز مام انجام می‌شود، از طریق میکرواینجکشن صورت می‌گیرد تا بیش‌ترین اثر بخشی را داشته باشد. برای اطلاعات بیش‌تر می‌توانید با مشاورین مرکز مام در ارتباطی باشید.

کد خبر 848104